19 juli 2010

Hoe het ooit begon

Er gaat weer een leuk stokje rond in blogland en ik kreeg hem van Lila & Lime. Even lekker zwammen over hoe mijn knutselobsessie tot stand kwam ;-) .

Nou, daar gaan we dan:
Ik was altijd al een creatief meisje, hield erg van tekenen, knippen en plakken. En ik had een goed voorbeeld aan mijn moeder, die altijd in de huiskamer aan tafel zat met een lading stofjes en een naaimachine. Ze maakte hele garderobes voor mij, mijn zusje en haarzelf. En ze had ook twee breimachines, waarop ze onze wintergarderobes ook nog eens breide/bree. Met restjes stof en garen naaide ik dan kleertjes voor mijn barbie (met de hand en zonder zijnaden, het zag er niet uit!).
Later toen ik groot was, leerde ze me naaien op de naaimachine. Dit is het eerste naaisel dat ik samen met haar maakte, een lange wikkelrok (ik was toen 18 ofzo..):
Ik heb hem maar één keer aangehad en ging toen op de fiets naar de winkel, waarbij het ding helemaal open waaide, ik schaamde me dood! Maar ik heb hem nog altijd bewaard (misschien maak ik er ooit nog wel eens een andere rok van)..

Toen ging ik studeren en op kamers wonen. Een lading van restjes stof en wol verhuisde met mij mee. En als ik dan alleen in mijn kamertje zat ging ik stiekem haken. Ik was als de dood dat mijn vriendinnen of huisgenoten erachter kwamen en als ik ook maar iets hoorde dan verdween het haakwerkje in de la onder mijn bed. Zo maakte ik mijn eerste haaksel, deze sjaal:
De beginselen van het haken en breien leerde ik trouwens ook van mijn moeder. Maar net zoals bij het naaien heb ik alles zelf bijgeleerd door te experimenteren.

Na het naaien, haken en breien volgde ook nog het sieraden maken en schilderen (ik wil eigenlijk alles wel uitproberen en alles zelf kunnen maken).
Maar de grote naaiwoede begon pas echt toen ik zwanger was van Thijmen en alle spulletjes in zijn babykamer zelf wilde maken. Ik had mijn moeders oude naaimachine gekregen en ging door tot het ding 'ontplofte' toen ik hoogzwanger was. Snel naar de winkel voor een nieuw Pfaffje, want de baby-naaisels waren nog niet klaar, haha! 
Ik vond het zo leuk om al die dingetjes zelf te maken dat ik nooit meer ben gestopt!

En hier zijn we dan nu, een zolderhoekje volgebouwd met knutselspullen en een heleboel maaksels verder:
En een droom om nou eindelijk eens van mijn hobby mijn werk te maken..

En dan ben ik nou 's benieuwd hoe het ooit begon bij:

De regels:
1. Schrijf een blogje over de start en loopbaan van jouw passie. Je kunt het hebben over: je eerste creatie – jouw (stik)machine(s) – enkele mijlpalen – jouw ‘meesters’ – je topstuk – je werkplekje – weetjes – tips – …
2. Knip en plak dit stukje tekst met de afbeelding in jouw blogje.
3. Geef het stokje door aan drie of meer gepassioneerde mensen (laat een berichtje achter op hun blog).
4. Laat je bij het eerste berichtje over hoe het begon een wederwoordje achter met een link naar jouw verhaal.

6 opmerkingen:

  1. errug leuk om te lezen! ik heb ook nog sieraden gemaakt vroeger, en mijn moeder had ook altijd de naai en breimachine op tafel! Grappig, zit waarschijnlijk toch een beetje in de genen dan he! Enneh.. volg je droom meid! Als je 't niet probeert blijf je je altijd afvragen of het was gelukt ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Leuk om ook jouw verhaal te mogen lezen! Grappig om te lezen dat bij velen de naaiwoede toeslaat zodra er een kleintje op komst is. Thijmen boft maar met zo'n creatieve moeder!
    Hihi...en dat met die wikkelrok...haha. Ja echt praktisch zijn ze niet he?!
    Groetjes Monique

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Leuk verhaaltje, wel grappig van die wikkelrok!
    Je hebt wel een leuk kleurig werkplekje!

    Liefs, Fleur

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Jee! Wat een heerlijke werkplek heb je! ^-^

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Leuk verhaal :)
    Ik mag nog een verhaal verzinnen!
    (Lijkt wel een beetje op die van jou)

    BeantwoordenVerwijderen